korkmamak

• bir bebek hiçlik aleminden nasıl hiç korkmadan hiç bilmediği bir alemin içine doğuyorsa bilmek için, çırılçıplak ve sadece sevgiden ibaret kendi olarak; hayatın ve tabiatın kişinin karşısına çıkaracağı türlü oluşlar da, kainat meyvesinin olgunlaşması amacından başka neye hizmet edebilir ki? hâl böyle olunca ve üstelik insan tıpkı geldiği gibi bir kapıdan gidiyorsa bir başka kapıdan çıkarak mutlaka, kim olduğunu bilemeden gitmekten başka korkacak ne var ki? ancak elbette bir hâldir bu, gelirken, üzüntü gibi, isyan gibi kendi cümbüşüyle gelen… kör olmamak, uyanık olmak, ilahi sıfatlarla sıfatlanmak gerek ki tecellisi olduğunda bir ismin, ner’den niye bilmeli… bir oluş-yıkılış alemidir bu alem, aynadaki görüntüdür… velhâsıl bu kadar planlı, programlı ve de mükemmel bir düzenin eksik bir yanı olduğunu düşünmek ve olana olacağa isyan etmek abesle iştigal olmaz da ne olur? olan olmuştur, olacak olan bellidir.