unutursam fısılda

• bir dönem türk sinemasının hayal kırıklığına uğramış biri olarak tesadüfen izlediğim ve çok beğendiğim film. kadın oyuncular öylesine güzel bir iş çıkartmışlar ki, genç erkek oyuncular yanlarında figüran sayılabilir. özellikle hümeyra ve farah ın müzik yorumları mest etti.
  
  filmden notlarım
  
  --- spoiler ---
  unkapanına henüz geldikleri anda, mehmet ve hatice nin duvarda kayıp aranıyor afişi vardır. mehmet afişin üzerinde hatice nin yüzüne bir ben çizer. hatice, ayperi olarak sahneye çıkmaya başladıktan sonra aynı noktada ben kalıcı olarak görünmeye başlar. hümeyra nın karakterinde ise tek bir sahnede, siyah elbise ile kısa bir süre ekrana çıktığı sahne rolünde yüzünde ben vardır, diğer sahnelerde yoktur.
  
  ıssız adam filminde, alper aynanın önünde vakit geçirirken bardağı yere düşürür, bardak kırılır ve içerisinde çıkan ada ya ait olan küçük bir toka filmin akışını değiştirir. bu filmde çağan ırmak yine benzer bir uygulama yapmış. ayperi, mehmet in yasından dolayı filmin seyirciyi biraz sıkmaya başladığı anda fotoğraf çerçevesini duvara fırlatır. çerçeve kırılır ve içerisinden mehmet in mektubu ve final müzik bestesi çıkar. bu andan sonra yine hızlı bir şekilde filmin akışı değişti ve seyirciyi heyecanlandırmayı başardı. özellikle çağan ırmak hayranları için güzel bir detay oluşturdu.
  
  --- spoiler ---
  
  kadın oyuncular gerçekten çok başarılı demiş miydim ? hatice nin istiklal marşını söylememesi ve hayallerini cesaretle gerçekleştirebilmesi, bunu yaparken ayrı düştüğü ailesine, ablasına sitem dolu haddini bildirmesi ve finalde müzik sahnesinde kendini affettirebilmesi ile anadolu nun yaşam tarzına adeta bir ders vermektedir.
  filmin beğenilmemiş olmasını haksızlık olarak görüyorum.