ey benim bahtiyarım

• hiç abartısız, dinlediğim en hisli, en samimi, hüznü aşırıya kaçmadan en münasip hedefe gönderen, milim şaşmayan, ağlatan, en derini inleten, sesi titreten, denge şaşırtan, baş döndüren, mide karıncalandıran, kelebek uçurtan, fevkalade nefis şahane bir eser. (bkz: kelimelerin yetersiz kalmasi)
  
  dinleyeni, güftekârı karacaoğlanı bunca yıl "orda burda sevdiği varmış, bu mu aşktan anlayacak" diye haddini aşıp küçümsediğine feci pişman edecek, bütün laflarını yalatıp yutturacak, aşıklığı önünde saygıyla eğdirecek; bestekârı muhlis sabahattin ezgi beyfendiye nasıl olur da sözlükte bir şey yazılmaz diye üzecek, bari ben bi koşu doldurayım diye heyecanlandıracak harikulade bir calisma essiz gramer.
  
  buyrunuz, her tarafından letafet akan sözleri de işte şu kadarcıktır:
  
  ey benim bahtiyarım gönlümün tahtı yarım
  yüzünde göz izi var sana kim bakdı yarım
  kalbinde aşk izi var seni kim yakdı yarım
  yüzünde göz izi var sana kim bakdı yarım