7 kasım 2014 jack white istanbul konseri

• açıkçası kapılarda yığılma, tuvaletlerde pislik ve sıra olacak, vestiyer die bişey olmayacak, 'mont beni' şeklinde mekanda kalakalıcaz, metrodan mekana zombie apocalypse misali yürücez die düşünürken, daha mekanı dışarıdan görünce fikrim her şeyim değişti. adamlar yapmış helal olsun. jack white'a dair hiçbir şey göremem, muhtemelen birinin ensesini izler çıkarım diyodum, adamı birebir süper bir açıyla izledim, ses kalitesi mükemmel, ortamın havalandırması harika, bir izdiham vs asla yok, isteyen zıplayıp kafa sallıyor, isteyen sessizce gözlerini dikmiş ve mavi ışığa kendini koyvermiş... tribünlerde oturanlardan bazıları merdivenlerde zıplıyor. mekanın arkasındaki sesçi abla, tüm şarkılar ezberinde bir yandan dudaklarıyla kımıl kımıl eşlik ederken diğer yandan gözlerinin içi gülüyor. o ne tatminkar iş yapmak yareppi. resmen gıpta ettim kadına. çoğu insan konser öncesi cep telefonlarınıza hapsolup konseri kaydedecem die helak olmayın, bırakın telefonlarınızı ve şovu izleyin, uyarısına da kulak verdi saolsun. kısacası, red hot chili peppers'tan sonra ettiğim yeminimi bozup konsere gelerek yapabileceğim en iyi şeyi yapmışım. harikaydı. evet... harika.