3 entry daha
  • vicdanımın sızladığı ama çoğunlukla elimden birşey gelmediği her durumda utanırım. faili meçhullerin çocukları üstünden yıllar geçmiş davaları hakkında konuşurken, depremzede paralarıyla yol yapıldığı bildirildiğinde, ayakkabı kutularında, gazinin protezi yüzünden haciz konulduğunda, çocuğunun ilaç parası için böbreğini satan babayı gördüğümde, 13 yaşında n.ç'ye rızasıyla denildiğinde, tecavüzcüleri serbest kaldığında, sokak çocuklarını gördüğümde, hayvanlara işkence edenler 150 tl verip salındığında, her yıl 150 tür canlının soyu tükendiğinde, din,dil, ırk, cinsiyet yüzünden insanlara zulüm edildiğinde, avrupa'nın göbeğinde 10 yıl önce soykırım yapıldığında, filistinde bombalar patladığında...vb. hangi birini sayacağız. dünya utançla tekamül etseydi çoktan nefsaniyetten ve bencillikten arınırdı.
84 entry daha
hesabın var mı? giriş yap