unutursam fısılda

• naif bir film olmuş. 60lar-70ler dönemi hayranı bi insan olarak bayıla bayıla izledim. (sırf evde demlenen orkestra elemanlarını dağıtmak için alt kata indiğinde giydiği gecelik için bile). filmden çıkınca insanın üstüne bir hüzün çöküyor sanki. kesinlikle vakit kaybı değil. tabi filme gitmeden önce fragmanı izlemeyip her yerde karşıma çıkan film müziklerini dinlememiş olmamın da bunda payı olduğunu düşünüyorum.
  
  filmde sırıtan tek oyunculuk mehmet günsüre aitti. olmuyor işte bu adamdan ne diye zorluyorsunuz anlamıyorum.
  kerem bürsin repliklerine "bak" ile başlamamak için kendini çok zorlamış ama yer yer ağzından kaçırdı. kulak tırmalıyor. ayrıca yaşlılığının köksal engür olarak dönmesi: fatal error
  son olarak film müziklerinin sahibi kenan doğulu için tek bir söz söylemek isterim: ulen madem böyle übersonik şarkılar yapabiliyorsun ne diye abuk subuk şarkılarla muhattap ediyorsun bizi!