kayaköy

• antik değil de eski rumca adı levissi olan terk edilmiş köy. yunanistan'da yeni yerleştikleri yerin adını nea levissi koymuşlar. cumhuriyet başında olabilir, kayaköy'e levissi'den bozma olarak elviz köyü de denmiş.
  
  yerlisi, daha doğrusu yaylalılar kayaköy'e kayı/gayı derler ve fethiye'ye indiklerinde çoğunlukla dağlılar olarak paspatır kahvesi'nde eğleşirler(di). paspatır civarından kayaköy'e kestirme yürüme yolu vardı. kayaköy değiştiği gibi paspatır kahvesi'nin de batıl olduğunu söylediler, bilmem.
  
  kayaköy'e türkler kayı derler. ama kaya'nın (karmylassos) sahibi türkler değil rumlardır. dip kalıntılar likya olmakla birlikte. o yüzden rumlar gidince köy büyük oranda boş kaldı. türkler gittikleri yere kendi adlarını götürdüklerinden kayı dediler. bizim çukur çeylen yörükleri de inerdi ve kayı/gayı derlerdi. muhtemelen yayla ve fethiye evleri, yapıları araştırılsa rum veya ermeni karakterli çıkacaktır. tarım terimleri çokluk rumcadır. eşya ve meyve adları çokluk farsçadır.
  
  bölge bütünüyle çift kültürlü ve çift dinlidir. en güzel ifadesini ağır mübarek günler teriminde bulur: pratikte bunlar cuma ve pazardır yani müslüman ve hıristiyan günleri. ağır mübarek günlerin ikisinde de günnük konur. günnük koyan kendisi bilmese de şaman(ist). bizler aynı anda hem yenenlerin, şaman ve müslüman türklerin torunuyuz, hem de yenilenlerin, rumların ve ermenilerin torunuyuz. kendimizi hissettiğimiz gibi türk olmamızda bir sakınca yok. kökümüz, dalımız bir tane değil, tüm insanlıkla ve hayvanlıkla kardeşiz.
  
  (bkz: nea makri/@ibisile)
  (bkz: ayrılığın yurdu hüzün)
  (bkz: yeni bir yurt edinmek)
  (bkz: levissiani mou perdika)^*