andrew wood

• kanımca en diğer seattle gruplarının frontman'leri arasında, söz yazarları arasında apayrı bir yerde durur. kurt cobain, chris cornell, layne staley ve hatta eddie vedder gibi sorunlu, karanlık, mutsuz, yer yer öfke dolu ruh hallerini müziklerine, konuşkan olmayan yapılarını sahne performasnlarına yansıtan müzisyenlerin yanında, kendisi yumuşak sesiyle sevgi üzerine şarkılar yazıp söylemiştir.
  
  şöyle bir spekülasyon yapmadan da edemeyeceğim, eğer andrew wood ölmeseydi, belki de bugün bildiğimiz grunge, bilmediğimiz türde bir müzik olacaktı. mutsuzluk, sorunlar, acı bu müziğin anateması olmayacaktı.
  
  ama kimbilir... o zaman ne temple of the dog, ne de pearl jam hayat bulacaktı... belki bir anateması, ruh hali olmayan bu müzik, kendini kesin bir şekilde tanımlandıramayacak, dağınık bir şekilde kalacak ve iz bırakmadan silinip gidecekti...
  
  kısaca andrew wood ve mother love bone grunge müziğin önemli kilometre taşlarından biridir. mutlaka arşivlerde bulunması gerekir.