85 entry daha
  • allah kimsenin başına vermesin dediğim illet.

    hastalık süreci: yaklaşık 8 yıldır her daim olmasa da ara ara nükseden bir eziyetti. 2 kez cildiye tarafından kriyoterapi yapıldı, ancak sadece geçici çözüm sağladı. neredeyse her banyodan sonra kanatana kadar ugraşmışlığım da vardır. işe başladıktan sonra klasik, dar ayakkabı giymemle beraber artık ayak baş parmağım içinden çıkılmaz bir hal almıştı. ama ben yine de baya bi salladım bu durumu. böyle olunca da iltihap kapıp parmağın davul gibi olma durumu kaçınılmaz oldu. halen parmağa her hangi bir baskı uygulamadıkça sıkıntı olmuyordu, ancak çevremdekilerin zoruyla ortopedi doktoruna göründüm. neden bu kadar geciktiğimi ve batmanın tırnak yatağına çok yakın olduğunu, tırnağı çekerse yine tekrarlayacağını söyleyip 5 gün sonraya ameliyat tarihi verdi. ameliyat, tırnak yatağı revizyonu. tırnağı yan taraftan küçültüyorlar ve bir daha nüksetmesin diye tırnak yatağındaki hücreleri temizliyorlar. ameliyat gününe kadar iltihap akıntısının durması için antibiyotik verdi.

    ameliyat günü: hastaneye gittiğimde direk yatış yapıldı. form morm bir sürü soru cevapladık. ameliyat önlüğünü giyerek hastane odasına yattım, damar yolu açıldı, tahlil için kan alındı. dedim noluyo tırnak batması diye geldik yoksa başka bi durum mu var. kalp malp bana mı söylemiyorlar. genel anestezi yapacaklarmış meğer. anestezist filan geldi muayene etti. dedim doktor bey sadece sedasyon demişti. tamam o zaman dediler. bir süre sonra sedye geldi. yattık mecbur, götürdüler ameliyathaneye. açılan damar yolundan sedasyon şeysini yaptılar. doktor parmağa iki iğne yaptı hafif bi acı sadece orda oldu. ardından 10 dk da filan bitti olay. götürdüler odaya. 2 serum bi de taburcu olmaya yakın bi ağrı kesici döşediler. sordu doktor ne kadar istirahat veriyim diye. 10 gün yeter dedik. bi de antibiyotik, ağrı kesici ve mide ilacı yazan bi reçete sonra doğru eve.

    ameliyat sonrası: ameliyat sonrasında ağrım olmamasına rağmen ilk 2 gün filan ağrı kesici kullandım, sonra onu da bıraktım sadece antibiyotiğe devam ettim. 2-3 günde bir pansuman yapıldı. 4 dikiş vardı. 10 gün boyunca ayakkabı giymedim hiç. dikişler zarar görmesin diye parmağa fazla yük vermeden ağır ağır yürüdüm. ameliyattan 17 gün sonra dikişleri aldırmaya gittim. bazı yerlerde dikişler alınırken inanılmaz acıdığını filan yazmışlar. kesinlikle hiç bir şey hissetmedim.

    sonuç olarak, keşke daha önceden gitseymişim diyorum.
158 entry daha
hesabın var mı? giriş yap