kutalmışoğlu süleyman şah

• hakan ilhan kurt'un yazdığı ve henüz neşredilmemiş olan (ama ben okudum) "kutalmışoğlu süleymanşâh ululaması" adlı muhteşem epopede kendisinden -kendi diliyle- şöyle bahseden, türkiye'nin kurucusu atamız:
  
  süleymanşâh haykırdı: ak keçede yoğrulan
  delişmenler, koçaklar... pusatlanın, günleyin!
  eyerlenip gem ezen, üzengide doğrulan
  
  kaba kaba kartallar, kanatlanın günleyin;
  bir gök gürlemesine kulak verin, dinleyin:
  
  benim devrân bağrına kılıç çalmışın oğlu,
  arslan yabgu torunu ve kutalmış’ın oğlu...
  setreder atlanırım cevşenimi her sabah,
  
  adım süleymanşah!
  
  yer buluta ulanır, birden her şey kaybolur;
  başım pusuya döner, göğsümde bir kurt ulur!
  kartal gibi çökerim, düşman üzre simsiyâh,
  
  adım süleymanşah!
  
  benim uz koyaklarda gövde basmış dağlara,
  ses veren benim elbet, yeni yeni çağlara…
  işim göğe yurtlanmak, kara dinliye günâh,
  
  adım süleymanşâh!
  
  ne gam! kana bulansam, çevrilse sağım solum,
  bir ok gibi sür-direk, aygır sırtında yolum…
  kâh güneşi tutarım, ayla yüzlenirim kâh,
  
  adım süleymanşâh!
  
  yağız yerden göklere, sözümün en doğrusu,
  âlem üstünde âlem, alnım samanuğrusu…
  şâhidimdir beşikler; muhammet kul, bir allah,
  
  adım süleymanşâh!