türkiye'nin en güzel enstrümantal parçası
-
gerçekten birçok güzel parça var, yazılan birçok örneğe katılamadan edemedim. zira enstrümantal müzik pop(üler) kültürün güdümünde olmadığı için, ne idüğü belirsiz piyasa tipler enstrümantala bulaşmıyor, biz de böylece, gerçekten müzik yapma derdinde olan müzisyenlerden çıkan eserleri dinleyebiliyoruz.
yalnız yine de "kendi adıma" şunu diyebilirim. ne yavuz çetin'den dünya, ne melih kibar'dan sucu çocuk, ne mercan dede'den huxi, ne erkan oğur'dan ağırlama, ne ezginin günlüğü'den bahçedeki sandal, ne tuluyhan uğurlu'dan istanbul, ne fahir atakoğlu'dan denizlere', ne gevende'den nem, ne serdar öztop'tan sükut, ne incesaz'dan hisar, ne metin kemal kahraman'dan ferfecir, ne yansımalar'dan sonbahar, ne yeni türkü'den açıl doğu açıl, ne cahit berkay'dan devlerin aşkı, ne efkan şeşen'den çarşambayı sel aldı, ne taksim trio'dan belalım, ne de şu an aklıma gelmeyen diğerleri. bunların hepsi birbirinden başarılı olsa da, bence türkiye'nin en güzel, en bize has enstrümantal müziğini yapmış olan adam barış manço'dur:
40. yıl
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap