çay

• dun aksam saatleriydi.
  kapiyi hizla cekip ciktim. arkamdan birileri bagirdi, duymazdan geldim. yesil bi parkam var. onu giymisim sonra farkettim.
  sokak lambalarinin yeni yeni yanmaya basladigi saatler. havaya bir serinlik cokmus ama usumem ondan degil.
  sokagin basinda durup, hangi tarafa gitsem diye dusundum bir an.
  yukari gitsem, nereye ? asagi gitsem, nereye ?
  asagi gittim...
  bildigim bir apartmanin bahcesine girdim. banklarina baktim. elimi cebime atip, cikarken aldigim paketten bir sigara cikarttim.
  -iyi ki gaza gelip birakmamisim lan seni !
  dedim. yaktim.
  gecen arabalara, insanlara baktim.
  herkesin gidecek yeri var demek diye de biraz kahir yaptim.
  sigaramin kullerini bazen yere, bazen havaya biraktim.
  usudum bir hafif ruzgarda, yerimden kalktim.
  izmariti yeminle cope attim.
  yeni yeni yanan isiklara baktim.
  bana isaret ettikleri yerlere dogru adimlar attim.
  arabalar hizla gecti yanimdan, ve insanlar...
  bir yurumek aldi beni, adim ustune adim attim.
  bilmedigim sokaklara saptim, bildigim sokaklarda gozlerimi actim...
  yurudukce, uzerimden yukler attim.
  bir ara hem usudum ama hem bunaldim, parkamin onunu actim.
  yurudukce dagildim, usudukce toparlandim.
  kendimi kalabalik bir carsida buldum.
  oturacak yer aradim.
  cok yoruldum, cok dolastim, cok ugrastim, cok konustum icimden, cok da sus dedim disimdan.
  bir tahta sandalye buldum, bir yuvarlak mermer masa...
  - bir çay !
  dedim;
  -usta !
  icine bir seker attim.
  bir yudum, bir yudum daha...
  derken...
  .
  .
  .
  bunca ezaya iyi geldi cay...