seyfi arkan

• gesamtkunstwerk tasarım anlayışına sahip cumhuriyetin ilk yıllarının modernist mimarlarındandır. kesin doğum tarihine ilişkin farklı bilgiler olsa da 1903 yılında istanbul'da abdullah nasih ve hatice mevhibe'nin oğlu olarak dünyaya geldi. 1'i kız 3 erkek kardeşinden bahaeddin (baha) tek yumurta ikizidir. güzel sanatlar akademisi'nde^* mimari şubede vedat tek atölyesinde yetişti ve 1928 tarihinde mezun oldu. aynı yıl maarif vekaleti tarafından açılan sınavı kazanarak eğitim için berlin yüksek teknik okulu mimarlık bölümü'ne gitti. burada hans poelzig'den ders aldı. berlin'deyken kubilay anıtının yanı sıra istanbul ve ankara'da birer ev projesi tasarladı. türkiye'ye dönüşünde 1933'te kültür bakanlığı'nda işe başladı ve 1934'te ayrıldı. aynı yıl nermin hanım'la evlendi ve hoşyar isimli bir kızı oldu. çankaya köşkü'nün inşası sonrasında atatürk tarafından kendisine soyadı olarak "arkan", kızına ise ad olarak "sur"^{* * *} verildi. 1948 yılında kadriye cemile güller ile evlendi. kendi eserlerini tanıtan "1933-56 seyfi arkan ve eserleri" adlı broşürü yayımladı. 15.07.1966 tarihinde kalp krizi sonucu vefat etmesini müteakip zincirlikuyu'daki aile kabristanına defnedilmiştir.
  
  bazı projeleri arasında istanbul suadiye'de dr. ihsan sami evi (1933), ankara'da mobilyalarına kadar tasarladığı hariciye köşkü (1933-34), zonguldak kozlu (kılıç), üzülmez ve asma'daki türkiş ve kömüriş çalışanlarının kullanımına yönelik işçi konutları kompleksi (1934-36), şans getirsin diye yarışma projesine kızının adı sur'u^* vererek katıldığı ve birincilik ödülü alan ankara'daki iller bankası (belediyeler bankası) binası (1936-37), misafir ve başvekil köşkü olarak tasarlanan camlı köşk, bizzat atatürk'ün üç proje arasından seçtiği ve 43 günde (iç tefrişatıyla birlikte 48) tamamlanan istanbul florya'daki deniz köşkü, istanbul suadiye'deki salih bozok villası (1936-37), üçler apartmanı, cumhuriyet'in 10'uncu ve 11'inci yılları anısına istanbul'daki halk fırkası geçici anıt sütunları, tahran'daki türkiye büyükelçiliği binası (1937-38), istanbul suadiye'de selim ragıp emeç villası (1941), zonguldak kdz. ereğli imar planı (1942-44), istanbul silahtarağa santral binası eki (1943-44), izmir'de stadyum (1945), samsun'da ibrahim sencer apartmanı (1946-47), istanbul'da kadıköy altıyol transformatör binası (1946-47), italya bari'de türk pavyonu (1948), istanbul bankası genel müdürlüğü (1953-54), anadoluhisarı spor sitesi (1966) bulunmaktadır.
  
  üretken yaşamı ve cumhuriyet dönemi mimari dönemine kazandırdığı yapıtlarıyla birçok cadde, sokak, köprü, viadük, v.b.'ye ismi verilmesi beklenirken hak ettiği değeri ve ilgiyi maalesef görmemiştir.