öğrenildiğinde ufku iki katına çıkaran şeyler

• düşünün şu an bu yazıyı okuyorsunuz ama günler öyle ya da böyle geçecek ve hepimiz o yatağa düşeceğiz. (bkz: ölüm döşeği) hiçbirimiz pişman olmak istemez o vakit. işte hazır daha düşmemişken işinize yarıyacak ve hiçbir zaman unutmamanız gereken bir çalışmadan bahsedeceğim. avustralya'da çalışan bir hemşire (bkz: bronnie ware) hastaların ölüm döşeğindeki hallerine tanık olmaktadır. bronnie ware çalıştığı hastanede hastaların son 3 ayını hep birlikte geçirdiği bir hemşiredir. birçok hastanın ölümüne tanık olan hemşire farklı hastaların hayatlarında sürekli aynı şeylerden pişmanlık duyduklarını fark eder. unutmayın ki bu insanların artık ne kaybedeceği ne utanacağı bir şey kalmıştır. ondan dolayı bence bu bilgiler dikkate almamız gereken cinsten. bu pişmanlıklar arasında daha fazla sex veya bungee jumping yok. sırada o en yaygın 5 pişmanlık:
  1.keşke hislerimi söyleyecek cesaretim olsaydı--- evet aşık olup açılmaktan çekindiğiniz insanlar. birçok insan diğer insanlarla iyi geçinmek için hislerini içine atıyor. ve bundan dolayı birçok psikolojik zarar görüyor. yapmayın!!! gidin açılın en azından ilerde ölüm döşeğindeyken keşke ona açılabilseydim pişmanlığını yaşamazsınız. değer mi? bence değer.
  2.keşke başkalarının istediği gibi değil de kendim gibi yaşasaydım---bu şikayet en fazla yapılanmış. insanlar hayatlarını bitirdiklerinde bir bakıyorlar ki arkalarına istediği şeylerin yarısını bile gerçekleştirememişler. ne kadar acı! başkası beğensin diye değil kendiniz istediğiniz için yaşayın.
  3.keşke çok fazla çalışmasaydım---bunu tüm erkek hastalar söylemiş hemşireye. çocuklarının gençliğinde ve eşleriyle, çalışmak yerine daha fazla vakit geçirmek. bu herkesin dediği bir şey olduğundan fazla üstünde durmaya gerek yok. çalısmayı abartmayın ama tembel de olmayın.
  4.keşke arkadaşlarımla bağı koparmasaydım---yıllar geçtikçe arkadaşlar unutuluyor. belki bir zamandan sonra en iyi arkadaşlıklar hiç hatırlanmıyorlar bile. en azından ortaokul, lise arkadaşalarınızı düşünün. arkadaşlıklara yeteri önem vermeyen insanlar ölürken hep arkadaşlarını özlediklerini söylüyorlar.
  5.keşke mutlu olmama izin verseydim---bundan kasıt eski alışkanlıklarınızı değiştirmeyerek mutlu olmanızı engellemeyin. yani değişmekten korkmayın. rahatınızı bozun. eğer bu şekilde mutlu hissetmiyorsanız değişin. mutlu olmanıza izin verin!
  umarım hayatımızda bir şeyleri değiştiririz^*
  edit: deneysel bir mevzudan yapılan çıkarım olup olmadığının teyit edilmesi açısından bi kaynak vermek gerekirse hemşirenin blogu: http://bronnieware.com/ bu da avustralya'da satılan kitabı: http://www.booktopia.com.au/…prod9781401940652.html