mutsuzluk zamanlarında mutluluk

• frankfurt okulu çıkışı genazino doğu toplumunda büyümüş bireylerin aslında pek tanıdık olmadığı bir konuya yöneliyor. kitapta iki savaş görmüş ecnebi bireyin sert öz eleştirisi ile okuyucuyu karşı karşıya bırakıyor. bu durum kuşkusuz yükselen avrupa'nın kapitalizmle birlikte bireyin düşünsel hayatını yok etmeye çalışmasıyla birleşiyor.
  
  ciddi felsefi boyutu olan kitapta birey temasının içinde yaşadığı çelişkiler göz önüne seriliyor. kitabı okurken ister istemez psikanalizmi de yokluyoruz. fakat az önce de dediğim gibi çok yabancı olduğumuz durum oryantalist toplum bireyleri için ne ifade ediyor. bu durumda kitabın evrenselleşme süreci ne kadar başarılı oluyor? bu bana göre ciddi bir tartışma konusu.