kemal pir

• yıllar sonra bir ilave: dün, abdullah öcalan’ın, örgütüne bahar aylarında silahların bırakılmasını gözden geçirilmesi amacıyla kongre düzenlenmesine ilişkin bir çağrısı duyuruldu. bu çağrı üzerine pkk bu kongresini gerçekleştirir ama, bölge kürtlerine ve diğer farklı inanç gruplarına yönelik selefi/vahabi radikal islamcı örgütlerin ve merkezi devletlerin baskıları devam ettikçe silahsızlanma kararı almaz. belki bir kısmı hala türkiye sınırları içinde bulunan silahlı unsurlarını sınır dışına çekebilir; bu halde bile üst örgütlenmesi kck aracılıyla “siyasi” faaliyetlerine devam eder.
  
  bu aşamaya gelinmiş olması, öcalan’ın, son yirmi yıl içinde, ayrılıkçı “ulus devlet” fikri yerine geliştirdiği önce bölgesel bir konfederalizm, arkasından ortak vatan demokratik özerklikte karar kılmasının sonucudur. önemlidir, türkiye’de cumhuriyetle birlikte, yaşayanlara dayatılan ulus devlet refleksini aşmada ve türklük “üst kimliği” yerine her yurttaşın kendi kimliği ile bir arada yaşamasına olanak sağlayacak toplumsal ve siyasal gelişmelerin önünü açacaktır/açmaktadır.
  kemal pir, yukarıda 2 numaralı entrymde belirttiğim üzere, pkk örgütüne, henüz açık silahlı mücadeleye geçmediği ama ayrılıkçılığı esas aldığı erken bir tarihte katılmıştı. yakalanıp içerde tutulduğu diyarbakır cezaevinde açlık grevinin ikinci ayı içinde vefat ettiği güne kadar, türk kökenli olduğu, ayrılıkçı örgüt için mücadele ettiği ve bu iki nedenden dolayı ek işkenceye maruz kaldığı halde tavrını değiştirmediği için işkencecilerinin ayrıca hışmını da çekmiştir. bugünleri göremeden içine girdiği örgütün içselleştirdiği ideallerine işkence altında da sahip çıkarak direnip, erken yaşta hayata veda etti. başka türlüsü de olamazdı, zira kendisi salt eylem adamı olarak temayüz etmiş, sütre gerisine hiç itibar etmemişti; acul kişiliği ve maceracı ruhu başka türlü davranışına da izin vermezdi.
  
  o’nun bu tavrı, örgütü daha radikal, sahadakilerini de halaskar fedailer haline gelmesinde etkili olmuş, örnek gösterilmiştir. salt bu yüzden, çatışılan yıllarda iki taraf daha fazla insan kaybetmiştir.
  
  keşke yaşayabilseydi ve bugünleri görebilseydi.