ağırlığınca altın

• sene geçen sene yazın senede bir hafta olmak üzere ailece iştiraken kahvaltı yapmaktayız. o güzide günlerden ya birincisi ya ikincisi,
  
  anam kavurma yapmış, -ama daha kendi sofraya gelmemiş- tavanın teflonunu kazımaktan sorumlu bakanlar kardeşimle babam yanaşmış ekmekle ama gel görki tavanın çapıyla sınırlı bi durum var ortada..
  tabi yılların verdiği birikimle ben biliyorum ki biri diğerini sofradan kaçırmak için ortaya yalan gerçek ibnece bi laf atacak ki hamle şapşik kardeşimden geldi.
  
  -baba bi kız var anlaştığım da sıkıntı var biraz
  
  (baba durağanlaştı, kardeş bi sıfır önde )
  
  -kimin nesi oğlum nereli
  
  -antepliler baba yalnız durumları çok iyi epey zenginler
  
  (baba ekmeği bıraktı kardeş iki sıfır önde )
  
  -ee allah daha çok versin bize ne
  
  -kızla konuştuk, bizim aileye özgü bişey var başlık olarak ağırlığınca altın istiyorlar dedi
  
  babam tavayı önüne aldı, yenilmemek adına nası bi hırs yaptıysa, somun ekmeği yarıya böldü ve kardeşe errör verdiren o muhteşem cümle geldi
  
  -ha iyi ben de bişey var sandım. neticede sana 50 gramı lazım verir alırız...
  
  o gün bugündür kardeş tava olan sofraya oturmaz...