mükemmellik

• mükemmellik bir kırılganlık ölçütüdür. zira mükemmellik ancak ilgili olgunun tüm kusurlardan uzak kalabildiği bir fanus içinde mümkündür. mükemmelleştirmek sürekli devinim içinde olan bir kainatta bir şeyi en zor korunabilir hale getirmektir.
  
  mükemmellik bozulması en kolay olandır. o yüzden mükemmel olan en ufak müdahelede sıradanlaşmaya, bozulmuş olmaya en yakındır. doğa bu yüzden bir tercih yapmış ve her şeyi kusursuz haliyle tutmak yerine her şeyi değişmek, dolayısıyla mükemmel olmak yerine olabileceğinin en iyisi olacak şekle yakınsamaya zorlamıştır.
  
  bu yüzden doğanın kendisine en uyumlu yaklaşım, bir şeyi mükemmel yapmak ya da mükemmel olmak değil, harikulade sıfatların yanına hangi kusurları koymaktan çekinilmeyeceğidir.
  
  kusurlarımız bizim narin ellerimizin incinmesini engelleyen nasırlarımız, muhteşem özelliklerimizin etrafına çektiğimiz eğreti çitler, çiçek bahçelerimizin çirkin taş duvarlarıdır. bir şeyin varlığının başka bir şeyin yokolmasına bağlı olduğu bir düzen içinde güzel olanın hayatta kalması için kaos mafyasının bizlerden kestiği haraçtır.
  
  kusurlarla barışık olunsun olunmasın, bir kule yükseldikçe başka bir yerdeki çukur derinleşir. bir şey mükemmelliğe yaklaştıkça kusurlu olması o kadar kolaylaşır. ve mükemmel bir şey bu sebepten asla bu doğada bu kurallarla varolamaz.
  
  bu yüzden bir şeyi iyileştirmenin yolu mükemmelleştirmekten değil, düzelttiğimiz yer için nereyi bozmayı göze alacağımızı ölçebilmekten geçer. çok zırtapoz bir şekilde ifade etmek gerekirse mükemmellik, tanrı, cennet gibi insanlığın asla ulaşamayacağı ütopyasıdır. genlerine kodlanmış optimizasyon motorunun güdümüdür. diğer yandan koru körüne bir yol olarak takip edildiğinde ulaştıracağı nokta sayıca başlangıç noktasından daha az kusur içermeyecektir. mükemmelliğe giden her adım alttaki kusurlarla dolu koşu bandını çevirecek ve makinadan yeni kusurlar bahşedecektir.
  
  insanın kafasını bir kafası olduğundan beri kurcalayan bu soru, uzakdoğu felsefelerinde denge unsurları içinde ifade edilmiştir. tevazu, kanaatkar yaşam gibi kavramlar da bu felsefeler içine bu anlayış çerçevesinde katılmıştır. bu dengeyi bulma süreci insanın gerçekten sahip oldukları içinde nelerin değerli olduğunu ayırdedebilmesi ve hangilerinin yerine nelerin geçmesini istediğine karar vermesi ve bu değişimi kendi üzerinde uygulamasından oluşur.
  
  kısaca mükemmellik yoktur az votka vardır.