true detective

• ikinci sezonunda aynı kadronun olmayacağını diziye başlamadan önce biliyordum. sezonu bitirdim, yeni sezonun tanıtımını da sevmedim değil sevdim ama yine de diyebilirim ki rust cohle'un olmadığı bir true detective fikri hâlâ can yakıyor. belki yeni izlediğimden etkisi hâlâ sıcaklığını koruduğu için de olabilir. eğer matthew mcconaughey beyfendiye de uyarsa rust'ın ihtiyarlık dönemiyle ilgilenmeyenler için onun geçmişine giderdik belki. çocuğunu kaybetmesi, evliliğinin bitişi ve gizli görev yaptığı sürede yaşadıklarından en az 8 bölümlük daha "sanat" çıkardı bence. true detective: rusty'nin yolu. uçuyo olabilirim şu an, üzüntüden ne dediğimi biliyor muyum ben? neticede bu tür derin ve sarsıcı karakter dramaları zor bulunuyor, bulunca da koala gibi yapıştığım arzu nesnelerine dönüşmesi kaçınılmaz son. bi jimmy darmody bi don draper bi rust cohle gibi; en büyük derdi hep kendisiyle olan, depresif, cool, hikayesi başlı başına ilgi çekici olup çevresinde konuşlandırılan gerçekçi senaryo örgüleriyle tam anlamıyla sinematografik şölene dönüşen karakterler karşımıza kolay kolay çıkmıyor -tony soprano gibisi zaten hiç çıkmaz-
  
  ikinci sezonun jenerik şarkısı tanıtımda çalan şarkı olacaksa eğer yine rüya gibi bir jenerik bekliyorum. şu foto ile heat filmini anımsayanlar ayrıca fav.