postmodern şiir denemeleri

• ne şevk ,ne coşku , ne sevgiler gördük
  dünyayı gezdik yürümeden,
  uçtuk,... kuşlar gibi
  seviştik her deminde yüreğin,sığındık kaderlere
  çıktık ta zirvesine ruhunun ... derinliklerinden geldik
  koskocaman sular oldu deniz,içemedik hepsini
  ve ayrılıklar oldu zaman zaman,bilemedik neden
  nasılı da bilmezdik zaten
  öğrendik
  bir şarkı duyduk mu yüreğimizde aklımıza gelirdi hemen
  ve aklımızda bazen şarkı söylerdi hiç bilmeden
  ne sevgiler, ne coşkular, ne sevinçler gördük
  bir damla gözyaşı sildi süpürdü umarsızca
  neden diye sorduk duyamadık
  yerine bir nesne de koyamadık üzüldük
  varoluş yokoluş sorularıyla boğuşurken öğrendik
  hayat bir sunuş bir meziyet
  zerafet de var sefalet de
  bir de birşey var ki bilmediğimiz
  hep ararız nedir bilmeden
  ve tekrar inerken derinliklere o güzel ruhta
  kızgın çöllere ayak bastık
  bir de güneş olsaydı ısıtan yüreğimizi
  ayrılıklardan sonra üşümezdik belki
  ve ağlamazdık karanlığında mutsuzluğun
  denizler dökülseydi çöllere belki
  umut da olmazdı ,güneş gibi
  hayır da olmazdı evetlerin ardından ansızın
  küçük bir çocuk ne bekler ki bu dünyadan
  bir ağaç neden kollarını uzatır gökyüzüne
  sorular sormak için mi geldik ey insanoğlu
  bu acımasız yeryüzüne
  tarihi deştik hiç bilmeden
  bir bakmışız yalnızlık olduk