fakat müzeyyen bu derin bir tutku

• +çay içer misin
  -birini mi bekliyorsun?
  +her zaman yanımda fazladan bir bardak taşırım hayat bu ne olacağı belli olmaz
  +değişmişsin
  -nasıl değişmişim?
  +halin tavrın değişmiş ama iyi görünüyorsun
  -bunun için kendini tebrik edebilirsin
  -beni neden terkedip gittin müzeyyen?
  +elimde değildi kendime engel olamadım, ona aşıktım seni üzmek istemezdim ama kendimden de vazgeçemedim.
  -değdi mi peki
  +mesele bu değildi ki yaşamam gerekiyordu ve yaşadım ama biliyorsun işte bitiyor her şey en nihayetinde
  -bitiyor
  -çay için teşekkürler
  +gitme, lütfen lütfen...
  +diyelim ki gitmedim seninle beraber olmaya devam ettik ne değişecekti, ne yapacaktık?
  -sevişirdik
  +başka
  -sabahları beraber uyanırdık ben senden önce kalkardım senin uyuyuşunu izlerdim sonra sen uyanırdın, bana gülümserdin
  +sonra
  -sonra sabahları çayı tek şekerli içtiğini günün diğer saatlerinde şekersiz içtiğini biliyor olurdum. o ilk şekeri ben atardım çaya zarifçe eritişini izlerdim.
  +sonra
  -sonra en çok boynundan öpülmeyi sevdiğini biliyor olurdum
  +güzelmiş.
  -sonra dışarı çıkardık. dışarda yağmur yağıyor olurdu, biz şemsiyeyi almazdık. sırılsıklam olurdum sonra sen bana sokulurdun saçağın altına hiç girmezdik sonra sen üşütürdün ayakların buz gibi olurdu sonra ben sana en sevdiğin mavi çoraplarını getirirdim.
  -sonra bayramları babaannenin mezarını ziyaret etmeye giderdik
  +gider miydik gerçekten
  -giderdik. hayatta en sevdiğin kadın için ağlayışını izlerdim senin. hiçbir şey yapmazdım gözyaşını silmezdim teselli etmezdim orada öylece ağlayışını izlerdim senin. başka insanların mezarlarının arasında dolaşarak hayatın ne kadar şahane bi şey olduğunu düşünürdüm sonra sonra hiçbir şey yapamazdık öylece otururduk. çok bilinmeyenli bu sorunun yanıtını arardık. hayat bizi yalancı çıkarana dek bulduğumuz cevapları doğru sanırdık.
  +o zaman bi çay daha içelim mi?
  -daha fazla çay içmek istemiyorum ben.