perianal apse

• çok yoğun bir acil nöbetinin ortasında hasta gelir "hemoroidim var ilaç da kullanıyorum ama çok ağrıyor" diye, yatırır hemoroid muayenesini gerçekleştirir marvin, bakar durum daha vahim seslenir perianal apse var diye bir başkasına kendi hastalarına döner sonra.
  
  ikinci hekimimiz acil müdahale odasında apse drenaj işlemine girişmişken hastasının çığlıklarına dayanamayan kahramanımız durur mu yardıma girer odaya. o çığlıklar ya da hastanın o anki hali bu durumu yaşamayan birine aktarılamaz... anlayamazsınız...
  
  işlemi yapan pek konuşkan olmadığı ve işleme kitlenmiş olduğu için sırtına elimi koyup yatıştırıcı sözlerle işlemi anlatmak, hastayı rahatlatmak bana kaldı zaten yakını da yoktu garibimin. ağlanacak hale gülmenin kanlı canlı halini gördüm o hastada, çığlık atıyor sesi titriyor derken kahkaha benzeri bir şeylerle bizim muhabbetimize katılıyor. bir gülüyor bir bağırıyordu.
  
  can havliyle koluma bacağıma^* sarılan, çığlık çığlığa ağlamaklı olan adamcağız o çileli haline rağmen her hapşırdığımda çok yaşayın diyecek gücü de kendinde buldu sonra sonra sürekli hapşırıyor olmama da güldü iki inilti arası zaten. anlaşılan o ki epey dirayetliymiş, ben olsam ağrı şokuna girerdim kesin. işi bitip hastaneden topallayarak çıkarken de sarılıp teşekkür etti, o da sağolsun daha da ömrünce böyle eza çekmesin.
  
  bi tuhaf olmadım değil ama baksana çok duygusal paylaşımlara yol açabiliyormuş bu hastalık...
  
  entrye de bi' şekil başladım ama tahmin ettiğimden çok farklı yerlerde bitti, uykusuzluğa versin pek sevgili okur, bir garip kafalar kafalar.
  
  bir yandan da ne biçim iş olm bizimkisi, sevdiğiyle o kadar içli dışlı olmuyor insan.
  
  tamam, bitti