umi ga kikoeru

• studio ghibli'nin en zayıf halkası olan film bana kalırsa. bunda filmin sinema için değil de televizyon için çekilmiş olmasının payı var mı bilemiyorum ama cidden çok kötü.
  
  bir defa studio ghibli ile bütünleşen şahane arka planları bu filmde göremiyoruz. sözde adı okyanus dalgaları ama filmde ne deniz var ne okyanus var. paso gri, iç bayıcı binalar. içinden hiç çıkılamayan okullar, hava alanları, oteller. hadi ona da razıyız, ama detay yok çizimlerde. gayet kaba ve yüzeysel.
  
  hikayeye gelecek olduğumuzda ortada bir konunun olmadığını görüyoruz. konuyu bırak karakter de yok. misal kızın nasıl bir insan olduğunu bilmiyoruz. tek yaptığı ona buna trip atmak, milletten borç istemek, insanları zor durumda bırakmak. esas oğlanın bu kızın neyine vurulduğu ve hatta kıza ne ara aşık olduğu belli değil. esas oğlan da belli belirsiz çizilmiş. okul dışında bir restoranda çalışıyor, okulun en başarılı öğrencisi, bir de sözde asi, hakkını arayan bir tip gibi çizmeye çalışmışlar ama bildiğin avalın teki. kız buna niye aşık oluyor onu da çözemiyoruz. ortada garip bir hava var yani.
  
  bu iki eleman dışında filmde karakter yok. valla bak. sözde çocuğun en yakın arkadaşı var gözlüklü bir eleman, uzaklara uzun uzun bakıp artiz artiz takılmak dışında bir olayı yok adamın. sözde bu da kıza aşık, hatta kıza ilk bu aşık oluyor ama beklenildiği gibi esas oğlanla bu yancısı arasında kız meselesi yüzünden adam gibi bir kavga bile çıkmıyor. ne bileyim esas oğlan arkadaşımın aşkısın triplerine girip kızı uzaktan hüzünlü gözlerle izlemiyor, ilk aşık olan çocuk "sen benim kıza nasıl yan bakarsın?" diye adam gibi hesap bile sormuyor. kanımca o gözlüklü çocuğun kıza aşık olması filmin en gereksiz detayı. yani o detayı atsan filmden yeminle hiçbir şey eksilmez.
  
  kızın zaten bir arkadaşı var, onun da koca filmde beş tane repliği ya var ya yok. çocuk ve kızın aileleri filmde neredeyse hiç yer almamış. kızla çocuk birbirini adam gibi tanımıyor bile, ama bir sene ayrı kalınca koşa koşa birbirlerine kavuşacakları günü bekler hale gelmişler. filmin sonundaki çizimlerden anlıyoruz ki mutlu mesut yaşıyorlarmış...
  
  yani bunu seyredeceğinize bir omohide poro poro bir mimi wo sumaseba falan seyredin, zamanınıza yazık olmasın. çok kötü bir film değildi, ama ghibli'nin en zayıf halkası bana kalırsa...