55 entry daha
  • şimdi tam olarak yedi sene olmasa da ben lisede bir kızı çok sevmiştim.
    ben ona sevgi, saygı, aşk vaad ettikçe o arabalı, kendi dükkanı olan filan erkeklerin peşinden koştu. zaten öyle aman sevgilim olsun, olsun da olsun diyen bir adam olmadım hiçbir zaman. sabırla ve istikrarlı bir şekilde uzun yıllar ısrarcı olmadan, sık boğaz etmeden sevdiğimi ve ona sunabileceklerimi belirttim ve o

    "benim ideallerim var. arabası olmalı, dükkanı olmalı, çift master yapmalı, anabilim dalı başkanı olmalı" filan diye kriterlerini sıralarken, arabalı adamların biri evinden alıp diğeri bırakırken sadece durdum ve
    "hmmm... hııı... iyi bakalım, mutlu olursun umarım, iyi, hmmm, hımmsslleeee" diye sakince olduğum yerde kaldım...

    yıllar sonra beni bir dergide okuyup mail adresimden ulaştı, oradan da facebook filan ekledi...

    "gocam beni dövüyür, evden kaçıcam, boşanıcam" filan diyerek beni yokladı.
    "arabası var mı?" dedim. evet dedi.
    "dükkanı var mı?" dedim evet dedi.
    "üniversite okumuş mu?" dedim evet dedi.

    "hayallerinin gerçek olmasına ve ideallerine kavuşmana çok sevindim." deyip engelledim.
66 entry daha
hesabın var mı? giriş yap