d&r tunalı

• geçen sene nisan ya da mayıs ayında saatlerce oturup kuğulu'ya karşı onlarca şiir yazdığım tükkan. acayip keyif almıştım. ankara'da en sevdiğim üçüncü yer olabilir gerçekten. şimdi o şiirler nerede onu da bilmiyorum, acaba kuğulu ne durumda, oturduğum koltukta kim oturup ne düşündü onu da bilmiyorum. zaman bu kadar hızlı akıyor ve hiç müdahale edemiyoruz. hayata katılmaya çalıştığımız yerlerde tokat gibi yüzümüze vuruyor herkes, her şey. durduğumuz bütün duraklarda tanıştığımız insanlar bir bir kayboluyor, zaman gibi, günler aylar yıllar gibi.
  
  bir yere tutunmak lazım artık. birine, bir duyguya.