konuşan kişinin gözlerine bakmak

• konusan kisiye ilk basta hos gelse ve dinlenildigini dusundugunden dolayi memnuniyet verse de uzadigi zaman rahatsizliga neden olan bir eylemdir. hele de biraz acitici bakislara sahipse bakan kisi.
  ayrica kararsizliga yol acar zira bilindigi gibi insanoglunun gozleri tek bi noktaya odaklanabilen bir yapidadir. buna karsin tek gozlu kisi cok da sik rastlanan bir sey degildir. bu durumda insan hangi goze bakacagini sasirir. genelde bi o goze bi bu goze gider gelir bakislar. bu gidip gelmeler de ekseriyetle goz kirpma anlarina rast gelir. sonucta varilan nokta nedir diye soracak olursaniz sevgili sozluk yazarlari ve okurlari, diyecegim sudur ki cozum dudaklara bakmaktir. bi sure sonra zaten kendiliginden o sozcuklerin cikis noktasina bakmaya baslar insan. yine arada gider gozler gozlere ama dudaklar kurtarici olmustur son tahlilde.
  (bkz: konusan kisinin dudaklarina bakmak)
  ayrica konuyla ilgili olarak
  (bkz: konusurken gozlere bakamamak)(bkz: konusurken gozlerinin icine bakmamak)
  
  tabi bu entryde iki kisinin arasinda gectigi varsayilmistir konusmanin. oysa bi kac kisi varsa, bir sunum, konusma yapiliyorsa insanlarin konusan kisinin gozlerine bakmasi pek sorun olmaz. zaten konusan kisi merkezde oldugunun bilincindedir ve de karsidakiler ayri ayri birey olmaktan cok dinleyicidirler yalnizca. boyle bir durumda bir de fiziki mesafe girer hesaba. konusan kisi uzaklasinca gozleri de dogal olarak birbirine yaklasir oransal olarak. bir de bakarsiniz gozlerinin arasina bakiyorsunuz ve yeterince uzaktaysa farkedilmez de bu. ya da sagi solu incelenmeye baslanir. boyle bi sey iste...