pedro paramo

• ölüm döşeğinde anne, tırnakları oğlunun avucunda.
  git babanı bul. hakkım olanı iste ondan sadece, fazlasını değil.
  
  sonra bir arayış, ateşten yollar, bir varlığı olup olmadığı belli olmayan sesler.
  sonra comala.
  bir şişe tekilayla kitabı yutarken üç pasajın altını çizmişim. sabahtan fark ettim.
  
  " bu daha bir şey değil. durun bakalım. comala'ya gelince burayı arayacaksınız. dünyada oradan daha sıcak yer yoktur. derler ki, comala'da ölenler cehennem'e gittikten sonra battaniyelerine sarılırlarmış."
  
  annesinin toprak altından gelen sesi: " orada 'belkinin anlamını kavrayacaksın' oğlum."
  
  sonra kadınların seslerinin yükseldiği yerden gelen sesler.
  
  " sevgilim mendil verdi
  oyası gözyaşından"
  bilinmez, sadece latin amerikalı yazarları değil belki de yaşar kemal'den latife tekin'e kadar bir çok yazarın dünyasını alt üst etmiştir pedro paramo ve onun arkasındaki deha juan rulfo.
  sanırım sadece nakavt için ringe çıkıyor keza aynı dayağı kızgın ova'da da yemiştim.