1 entry daha
  • bir kemalettin kamu şiiri.

    özellikle son dörtlük can acıtır...

    kimsesizlik

    yıllardır ki bir kılıcım kapalı kında
    kimsesizlik dört yanımda bir duvar gibi
    muzdaribim bu duvarın dış tarafında
    şefkatine inandığım biri var gibi

    sanıyorum saçlarımı okşuyor bir el
    kıpırdanmak istemiyor gözkapaklarım
    yan odadan bir ince ses diyor gibi "gel"
    ve hakikat bırakıyor hülyamı yarım

    gözlerimde parıltısı bakır bir tasın
    kulaklarım komşuların ayak sesinde
    varsın gene bir yudum su veren olmasın
    başucumda biri bana "su yok" desin de
58 entry daha
hesabın var mı? giriş yap