sevgilinin evlenmesi

• onu sevmekten hiç vazgeçmediğim ve vazgeçmeyeceğim için bende hala sevgilidir en sevilendir ve evlenmek üzere olandır.
  kader bu ya işte benimle değil malesef.
  aslında hazin bir aşk hikayesi anlatılabilirdi uzun uzun ama sonu böyle biten bir hikaye işte. kavuşamayan bir çift.
  en azından 10 ay önce bıraktığımda karşılıklı isteyen ama kavuşamayan, bir tarafı adım adım evliliğe gitmek zorundayken nasıl olur da bu kaderi değiştirebiliriz diye çabalayan bir çift vardı.
  
  şimdi bu taraflardan birisi ağustosta evlenmek üzere gün almış durumda.
  çıkmadık candan umut kesilmez derler ya, kader bu. belki işlerin bu raddeye gelip benim canımın çıkma evresine kadar gelmesi gerekiyordur ve bundan sonra düzelecek bir hikaye vardır elimizde.
  dedim ya uzun uzun bi kırık aşk hikayesi anlatılabilirdi ama
  
  sevgilinin evlenmesi
  hiçbi zaman evlenemeyeceksin
  hiçbi zaman o gelinlik, ev kurma telaşlarını yaşayamayacaksın
  çocuğun olmayacak
  sevecek belki sevilecek ama sevildiğinden haberin olmayacak
  anne babanın o güzel gün için ayırdığı paralar, çeyizler hiçbi zaman kullanılamayacak
  onlara hiçbi zaman torun veremeyeceksin
  görevde 15-20. senene geldiğinde öğrencilerin bi kısmı tarafından acıyla bakıp acaba neden evlenmedi diye düşünülürken bi kısmı tarafından hiçbi detay bilmemelerine rağmen ve iğrenç ergen beyinleriyle ürettikleri "çılgın bakire" gibi lakaplar takılan bi öğretmen olacaksın
  cafede orda burda tek başına oturmuş uzaklara bakarken insanlar tarafından ne derdi var allah bilir gibi acıma sözlerine maruz kalacaksın
  bir yanın değil bir bütün olarak eksik olacaksın
  ve yaratan canını alana kadar
  her akşam,
  o evde,
  bir başına
  fotoğraflarına bakarak ahmet özhan'dan saymadım kaç yıl oldu dinlerken için için ağlamak ama kimseye bişey diyememek yalnız ve yalnız allah'a sığınmak demektir.
  daha eksiği değil fazlası olan acı ve dram yüklü bişeyler işte.
  
  saymadım