gidilen etkinliğin biletini saklamak

• misal; çoğu odamın kapısına asılmıştır.. konser, festival biletleri.. çalışılmış olanların kimlikleri.. bazılarının afişleri, kartpostalları.. giriş biletleri.. biniş kartları.. tren biletleri..
  müzik, tiyatro, sinema, parti.. (ki genelde müzik)
  hepsi kapıda dururlar.. özellikle kapıda dururlar... bana her o kapıyı çarpıp çıkışımda gidilemeyecek hiç bir yer, söylenemeyecek hiçbir söz olmadığını hatırlatırlar.. hafıza sorunu yaşayan insanlar için hayatidir hatta.. bütün o konserlerin biletlerine aynı anda bakmak, bütün alkışları aynı anda duyumsamaya tekabül eder çoğu zaman.. bütün hep beraber söylenen şarkıları.. bütün mutlu anları.. dış dünyaya açılan en güvenli kapı kılar o biletler, iç dünyamın en karanlık kapısını..
  hatta kapının kolundadır, zamanında benim kolumda olan bileklikler..
  biletleri saklamak güzeldir.. duyumsanmış her etkinliği ve onu tekrar duyumsayabilmek çok çok güzeldir.. nihayetinde insan sosyal bir canlıdır..
  en sosyal hallerimize açılan kapılardır o biletler..
  yıllar sonra (olursa eger) çocuklarımıza anlatabilecek anılarımızın en somut belgesidir.. en somut belgesidir yaşanmış gençliğin.. biletler!!