oslo 31. august

• hani birbirimize sorup duruyoruz ya, "ne iş yapıyorsun? diye. verilen cevapları beğeniyoruz, beğenmiyoruz, yorumlar yapıyoruz, kıskanıyoruz, halimize şükrediyoruz... işte yaptığımız tüm mesleklerin üzerinde olan ve yeryüzündeki tüm insanlar için ortak olan tek gerçek mesleği, bu film sayesinde buldum.
  
  önce; kafe sahnesindeki kızın, hayatı boyunca yaşamak istedikleri ile ilgili yaptığı upuzun listenin tüm maddelerini boşverin ve son dileğine bakın;
  
  "ve sevilmek istiyorum."
  
  sonra; kendisine ne iş yaptığını soran kıza, anders'in verdiği cevabı dinleyin;
  
  "sevgi arıyorum. birileri bana acısın istiyorum."
  
  her gün, her gün, sevgi aradığımız, sevilmek istediğimiz bir dünyada, diğer tüm meslekler anlamsız kalıyor. üstelik karşılığında para da almıyoruz... keşke hepimiz aynı cevabı versek. en azından birbirimizin ağzından duyardık, ortaklığımızı. belki birbirimize, hiç olmadığımız ve olmayacağımız kadar, yakın hissederdik.
  
  https://www.youtube.com/watch?v=crbldrrcunq