mezbele

• çöp atılan, süprüntülük yer. kötü ve bayağı durum veya nesne manasında da kullanılmaktadır.
  arapça kökenlidir. süprüntü ve gübre manasındaki zibl kelimesinden türetilmiştir.
  
  "oscar wide'e göre, tabiat bir mezbele, güzeli yaratan: insan. belki doğru. ama hangi insanı ve hangi güzeli? şairler olmasa yıldızlar bu kadar güzel olur muydu?"
  cemil meriç ( jurnal - 1)