gönül nur-i cemalinden

• gönül, nûr-i cemalinden habibim bir ziya ister
  gözüm, hâk-i rehinden ey tabibim tutiyâ ister
  
  safayı sineme zulmet veren zeng-i günahımdır
  aman ey kân-ı ihsân, zulmet-i kalbim cilâ ister
  
  yetiş imdade ey şâh-ı risalet, ruz-i mahşerde
  ki, derd-i bi-devâyı mâ'siyyet senden şifa ister
  
  ne âb-ı dideden rahat, ne âh-ı sineden imdat
  benim bâr-ı günahım, lütf-ı şâh-ı enbiyâ ister
  
  sarıldım dâmen-i ihsanına, ey şâfi-i ümmet
  dahilek yâ muhammed, hasta canım bir devâ ister
  
  gül-i ruhsârına meftun olanlar, şüphesiz sensiz
  ne mülk u mal u câh ister, ne de zevk-ü safâ ister
  
  nola bir kere şâd olsun cemâl-i bâ-kemâlinle
  ki, kemter bendeniz "es'ad" sana olmak fedâ ister
  
  m esad erbili