consequence of sound

• müzik gazeteciliğinin yüz karasıdırlar. daha çok ses getirmek adına sanatçıların hayranlarıyla konuştukları özel platformlara kendi ajanlarını sokarlar, sonrasında yazılan her şeyi kendi gazetecileri gidip birebir konuşmuş gibi sitelerinde yayınlarlar. yazdıklarının sanatçı tarafından, kendilerini ortaya çıkarmak için söylenen tuzak cümleler olduğunu farkettiklerinde de hemen yaz çizerler.
  
  en çok sevdikleri şey de bir sanatçıya takıp sürekli onun hakkında yapabildikleri kadar yalan haber yapmaktır.
  
  bahsettiğim şey kendi sevdiğim sanatçıların kötülenmesi değil. hatta aksine, başlarda ben de severek takip ediyordum bloglarını ancak hem "kişisel bir blog değiliz, amacımız kitlelere müzik hakkındaki gerçekleri ulaştırmak" deyip hem de nefret ettiği sanatçının fotoğrafını karalayan fanlar gibi davranamazsınız. rolling stone dergisi ne kadar eleştirilse de onlar bunu kararında yapıyor ve eninde sonunda dergiyi tarafsız yanı ağır basan cümlelerle kapatıyorsunuz.
  
  şimdilerde "neden bu sanatçıdan nefret ediyorum" diye bir video serisi yapmışlar. o sanatçıyı sevmeyen kişiler kamera karşısına oturuyor dakikalarca neden nefret ettiğinden bahsediyor. bu normalde oldukça ilgi çekici bir fikir olarak sayılabilirdi ama adamların karşısına kağıt koyulup okutulduğu o kadar belli ki. bir süre sonra hakkında ayda 15 ayrı nefret yazısı okuduğunuz müzisyen hakkında böyle bir video da görünce öeh deyip kapatıyorsunuz. müzik gazeteciliği bu değil, olmamalı da.
  
  sonuç olarak pitchfork hala tercih edilesidir.