ashes against the grain

• uzun bir süre köşede unutup dinlemediğim, ihmal ettiğim göz bebeğim.
  
  yanılmıyorsam albümle ilk münasebetim 2010 yılında olmuştu. ilk notasından son notasına kadar beni öyle etkilemişti ki albüm uzun süre sadece bu albümü dinlemiştim. evden okula giderken, dönerken, yatmadan önce ve sonra. büyülü, akla mantığa sığmayan bir albümdü. her dinleyişimde dipsiz kuyulara çekiliyordum sanki, güneşin doğmayacağı gecelere yatıyordum.
  
  uzun bir zaman sonra yeniden bu gece açtım albümü. en son ne zaman dinlediğimi hatırlamıyorum bile ama tam şu sıralarda not unlike the waves çalarken yeniden beni her anıyla paramparça etmekte ashes against the grain.
  
  kusursuz, muazzam, insan eliyle yapılmışın ötesinde.