oldeuboi

• tekrar tekrar izledikce etkisi daha da artiyor. bir film her izlenildiginde sonunu bilmenize ragmen bu kadar etkiler mi insani, ellerini titretir mi, gozlerini yasartir mi, ter icinde birakir mi?? kim ne derse desin bu film kesinlikle film tarihinde yapilmis en basarili filmlerden biri. lumiere abiler filmlerini ilk defa bir sinema salonunda seyirciye gosterdiklerinde, trenin istasyona yaklasma sahnesinde seyirciler nasil korkudan yerlerinden firliyorlarsa, oldboy da seyicide boyle bir etki birakiyor cunku bir belgesel olmamasina ve tamamen kurgulanmis bir film olmasina ragmen, gercek bir olay gozlerimizin onunde gerceklesiyormus etkisinden kurtulamiyoruz. kendime defalarca "yok boyle bir sey hepsi kurgu hepsi kurgu, kurgu, kurgu.." desem de film bir orumcek agina hapsolmusum gibi beni hapsediyor kendine her izledigimde, mazosist miyim neyim hala da izliyorum, cunku film mukemmel gercekci aktorluk -min-sik choi'un egilip ayakkabilarini yalamak istiyorum basarilarindan dolayi- ve senaryo, yonetmenlik haricinde ayni zamanda da super sinematik anlara sahip, gecmisle simdiki zamanin birlesimi, birbiri uzerindeki etkisi film teknikleriyle o kadar guzel gosterilmis ki hiroshima mon amour'dan beri gordugum en guzel flashback sahneleri - gecmisle simdiyi duygusal ve psikolojik olarak birlestiren kurgular oldboy'da beni buldu. sinema tarihindeki en guzel flashbacklerden biri de sanirim dae-su'nun lise caglarini hatirladigi ve okulun merdivenlerinde woo-jin'i takip ederken hem gecmisteki dae-su'yu hem simdi ki yasli dae-su' u takip esnasinda gordugumuz sahnedir. ayni teknik bir cok yerde daha kullanilmis, hatta sonlara dogru filmi izleyenlerin buyuk ihtimalle hatirliyacaklari tetik sahnesinde kendisini asmistir. filmi yapan dahi beyinler ve oynayan hicbir pozitif sifatin tanimlayamayacagi kadar basarili oyuncularin onunde egiliyorum-eternity4ever'la beraber.