analar taş yesin yarımşardan beş yesin

• çok sevdiğim bir sözdür. ki analigin bu kadar yüceltildigi topraklarda çok istisnai bir deyiştir.
  
  bir yandan ışte o bir dirhem etten seni büyüttü edebiyatının altındaki menfaati kazımak için de güzel bi zemin hazırlar. su bi gerçektir ki çocuk sahibi olmak toplumsal prestiji arttırır, bunun üzerinden saygınlık ilgi ve müsamaha görürler ebeveynler. çocuğun başarılarıyla havalar atılır, koltuklar kabarır ama bu zaten çocuğun vazifesidir dimi, bir yandan onu sadece kendisi için okuması için desteklemektedir aile. yoksa ipsiz sapsiz bir yetişkinin ebeveyni olmak onlar için dert değildir. sonra çiğdem kağıtçıbaşı diye bir hocamız 90'larda çocuğun değeri diye bir araştırma yapar ve görür ki tc'de ciddi bi yüzde yaslanınca çocuğunun kendisine bakmasını beklemektedir. halbuki ne karşılıksız ne menfaatsiz büyütmuştür o çocuğu değil mi ;-)