julia dream

• ben hayatımın en fantastik uykusunu bu parça eşliğinde uyudum.
  
  oğlum henüz dört aylıktı. nasıl yorgunum, nasıl uykusuzum! acayip emen bir çocuktu ve gece gündüz demeden maksimum iki üç saatte bir emziriyordum, her bir seans da yarım saat sürüyordu en az. gündüz tamam ama geceleri...dört beş kez kalkmak ve uyuyakalmamak için ışığı da yakıp emsin, doysun, uyusun diye beklemek...
  
  neyse işte, bu ahval ve şerait içindeyken, yakınlarda oturan kayınvalideye yemeğe gittik bir akşam. dayanamıyorum ama. kafam düşecek çorba kasesine. anne dedim, ufaklığı bir iki saat idare edin, ben eve gidip uyumak zorundayım.
  
  ev sessiz, ev sakin. kimsecikler yok. sözde bebeği sakinleştirsin diye hazırladığımız play listten julia dream'i seçtim, yine bebek odası için aldığımız tavana yıldız yansıtan şahane gece lambasını da yaktım; hayatımda o kadar muhteşem bir uykuya geçiş daha yaşamadım ben! bilincim lacivert, serin bir saten çarşafın üzerinden akıp gitti resmen. acayip güzel bir parça, acayip!