aksaray mahmudiye

• 28 yıllık hayatımın en çok özlediğim dönemidir. fatih'teki oğuzkaan koleji ve aksaray'daki akasya koleji maceralarımdan sonra 5. sınıftan 8. sınıfa kadar muhteşem arkadaşlıklara sahip olduğum, o günlerde kazandıklarımın bugün bir birey olmamda çok etkisi olduğunu düşündüğüm okulum.
  
  rahmetli fen bilgisi öğretmeni sami hoca, pasaklı kıyafetleri kirli sakalı ve senede bir kez traş olan kır saçlarıyla efsane tebeşir fırlatma ustası şahabettin hoca, bugün artık göbeklenmiş ama hep iyi niyetli bedencimiz nuri hoca, öğrencisinin suratına hem tüküren hem de çok seven ayarsız bir adam yüksel hoca, derslerde ilahi ve ezgi söylemeyi seven, çocuklara islami ve ahlaki değerleri daha taze mezunken geldiği bir okulda tüm iyi niyetiyle anlatmaya çalışan yasin hoca, askerlik macerasını yaşayan el işi öğretmeni asım hoca...
  
  hiçbirinizi unutmam mümkün değil. arkadaşlarımı tek tek saymama gerek yok zaten. yalnız gördüğüm odur ki; bu okulun o dönemki jenerasyonundan mezun olan insanlar hayatın içerisinde gerçekten düzgün birer birey olmuşlar. büyük çoğunluğu muhteşem okullarda, harika kariyerlere sahipken, akademik anlamda bu denli yüksek başarıyı yakalayamanlar dahi insani açıdan son derece olgun ve hayata karşı çalışkan ve saygılı insanlara dönüşmüşler.
  
  bütün bu güzel günleri yaşatanlara, emek verenlere teşekkürler. en tepedeki iki ismi hatırlamadan da bırakmayalım. tatlı sert yapısıyla öğrencileri hizaya çok iyi sokan sevgili müdür yardımcısı sedat hoca. ve tabi ki bu okula hayatını adamış, bu insanları biraraya koymuş, çarpık eğitim sistemi içerisinde nadide bir çiçek gibi bu okulu korumuş kollamış, karşısında korkudan tir tir titrerken konuşamamayı da sarıldığında el öptürdüğünde bizi çok mutlu etmeyi de başarmış, "evladım!" diye okul hoparlöründen haykırışı hala kulaklarımda çınlayan rahmetli haydar hoca...
  
  hepinize saygı ve sevgilerimle...