• ...et autres textes' diye devam eden, felix guattari'nin yüce kafka'ya takık aklıyla döktürdüğü eseri; monokl yayınları'ndan, 'franz kafka'nın altmış beş düşü' ismiyle yayınlanan inceleme.

    guattari'nin ritournelles'ini bilenler bilir; fragmanlar ya da guattari'nin deyimiyle nakaratlar, bu eser ile kafka'ya yoruluyor, kafka'nın birbirini tanımayanları nedensiz buluşturduğu rüyalar alemine dalıyor. kafka'ya okşaya okşaya yaklaşan guattari, max brod tarafından yaratılan kafka üzerinden (külliyat demeyi sakıncalı buluyor) zihinsel bir katkı veriyor. guattari'ye göre kafka (başlı başına kafka'nın kendisi), kafka'nın kendisi, onun tarafından yazıldığı 'kabullenilen'ler ve onun hakkında yazılanlardan oluşuyor. bu kanona muhtemelen yoğun bir arzuyla dahil olan guattari, işi ileriye götürerek 'kafka'nın yapıtı üstüne bir film' ya da 'kafka üstüne bir film' değil, 'bir kafka filmi' (un film de kafka) çekmeye soyunuyor, hatta işin yapımcı boyutunu da hesaba katarak fragmental de olsa senaryo yazımına bile girişiyor: ufukta ya da kameranın tam önünde duran ve hiç yok olmayan bir duvar (ki duvar simgesinin kafka'nın rüyalarına değindiği yazılarında sıkça kullanıldığına değiniyor), tüm bir kentin gürültüsünü ve kirini yansıtan karelerden oluşan bir yüz.. sıradan insanların belirli bir çerçeve içinde kalarak yaşayacakları tecrübelerin senaryo yazımında kullanılması gibi bitmeyen fanteziler.. ve tabii ki böyle bir film çekilmiyor.

    guattari, kafka'dan alıntılayarak yaptığı -"kendisini edebiyata, sonunda onunla sıradan toplum arasında kendisini zorla kabul ettiren bir sapkınlığa verir gibi adadı"- kafka tanımına ek olarak, "kolektif esinin çoksesliliği her sezgiyi kesinlikle bir görüş birliğine indirgememeli ve işte bu anlamda kafka'nın yaptlarının parçalanması korunmalı" düşüncesinde.
hesabın var mı? giriş yap