rashomon

• siyah beyaz dünyada tertemiz bir sağanak göstererek enfes başlayan filmi, seyirciye aslında ne olduğunu merak ettirerek devam ettirir kurosawa. tüm karakterleri her çeşit açıdan görürken adeta jilet gibi kayan kamerayla, tam yerinde açılarla karşılaşırız sürekli. birbiri ardına hikayeler anlatılır ve her adımda gerçeğe biraz daha yaklaştığımızı anlarız. öyküler doğrudan bize anlatılmaktadır filmde hakim hiç görünmez. sonunda ise elimizde insanlıkla ilgili bir parça umut ve bolca soru işareti kalır.
  
  gerektiğinden bir parça fazla bir şey göstermeden, çok az mekanlı ve geneli dialoglarla geçen filme benzersiz bir görkem enjekte etmek de akira kurosawanın başarısı elbette. başyapıtlarından..