22 entry daha
  • filmin esas adının amnèsia olduğunu keşfeden birinin bu ne manasız bir çeviri diyeceği, ancak seyrettikten sonra filme neden mavi yalanlar adının verildiğini anlayacağı ve adını o kadar da manasız bulmayacağı italyan filmi. bu filmin yönetmeni gabriele salvatores seneler önce akdenizi çekmişti. deniz, güneş, kendini keşif, dostluk, aşk ve bunun gibi şeyler vardı filmde. aldığı yabancı film oscar’ını hakeden, sıcak ve eğlenceli bir filmdi. italyan heyecanıyla konuşan sevimli insanlar, iç açıcı maviler, akdenizlilik zaten yönetmenin olmazsa olmazları. mavi yalanlarda da aynı canlılığı, hareketi, akdenizliliği, deniz ışıltısını, hayat belirtisini bulmak mümkün. diego abatantuono her zamanki gibi çok komik. son öpücük'ün gönülçelen sarışını martina stella ise burada siyah saçlarıyla oyunculuk kariyerinde ilerliyor. babalardan gizlenen sırlar, çocuklara söylenen yalanlar, en yakınlarına en uzak yaşayan insanlar… akdeniz’in mavi'si ile hayatın yalanları yanyana; biraz masum, biraz şeytanca ama aslında hoşgörülecek, mavi yalanlar bunlar.
58 entry daha
hesabın var mı? giriş yap