modern zamanın paralı köleleri yabancı bakıcılar

• bir yakınım dolayısıyla birebir şahit olduğum durum. herkes aynı muameleyi yapmıyor olabilir ama bu köle gibi davranma eylemini kendisini iyi bir insan kategorisinde gören bir tanıdığım yapıyor. ms. görmemiş diyeyim kendisine pratik sebeplerden dolayı. bunun çok doğal hakkı olduğunu düşünüyor gibi bir hali var ms. görmemiş'in. ''parasıyla değil mi'' edasında. ama dillendirmez. kendisi yeri geldiğinde çevreci geçinir, müzikten anlar, hayvanları sever. emek-sermaye konusundan uzaktır ama tam bir postmodern gibi.
  
  hiddetlenenler olmuş bu ifadeye, saldırgan bir tavırla başka emek satma biçimlerinin farklı olmadığını söyleyenler olmuş. ama neden farklı olduğunu açıklayayım. bir kere 24 saat o evde oldukları için her an her davranışları evin hanımın kontrolü altında. akşam iş çıkışı kafa dinleme lüksleri yok. mesela ms. görmemiş çalışmıyor ama kendisinin gayet yapabileceği her türlü işi sırf tembellikten bakıcıya yaptırıyor. eve gelen misafire ''su ister misiniz'' diye sorarken beklentisi kadının getireceği hemen. mutfak iki adım ve ms. görmemiş hareket olsun diye spora da gidiyor sık sık ama bunu bakıcıya yaptırıyor. kahvaltı çatalını düşürünce onu bile bakıcıdan istiyor. çünkü o bir köle. bir yandan da çocuğa koşturuyor bakıcı.
  
  haftasonu kahvaltısına annesine mi gidecek, hastaneye mi gidecek, her yerde bakıcı yanında. çocukla ilgilenecek o kadar insanın olduğu ortamlarda bile sırf uğraşmamak için bakıcı da geliyor. oysa kadın biraz dinlensin düşüncesi aklının ucundan bile geçmiyor. bakıcı tıpkı ahıra tıkılmış isavra dizisi köleleri gibi bununla uyanıyor, bununla uyuyor. ve her saat iş saati. bunun kölelikten farkını göremiyorum.
  
  kötü konuşmuyor kadına. hediyeler alıyor arada. ama ben o kölevarimsi davranıştan kadar çok utanıyorum ki artık mümkün olduğunca görüşmüyorum. arada bebeği çok sevdiğimden görmeye gidiyorum. gidince bakıcıdan bir şey istediği zaman bazen ben yapmaya çalışıyorum anlasın da utansın diye ama nafile.