dünya engelliler günü

• evet hepimiz aracımızı park ederken dikkatli olmamız gerektiğini anladığımıza göre gelelim esas meseleye.
  bunun hastasıyım yahu. sosyal duyarlılık kasmak isteyen herkes tutturmuş bir kaldırım muhabbeti gidiyor. ona da dikkat edelim eyvallah ama esas meselesi başka bu insanların.
  
  iş yerlerinize bakın canlar, engelli bir müdürünüz var mı? engelli bir hocanız? üstadınız? yok dimi? varsa bile tek tük. engelli bireye iş imkanı bile "lütuf" ediliyor. hak temelli bir ilişki kurulmuyor. işin de var hadi bakalım ehe ehe diye her gün bizim kattaki engelli arkadaşla şaka kisvesi altında taşak geçiliyor. eminim sizin de etrafınızda vardır buna benzer terbiyesizlikler.
  
  velhasıl engelli bireylerle acıma, kol kanat germe şeklinde dikey değil hak temelli yatay bir ilişki kurulması gerekiyor. ben senin yardım edeceğin bir insancık değilim, senle eşit şartlara sahip olması gereken bir vatandaşım. çözüm bana acımak değil, hayatımı kolaylaştırmak. örnek verelim kalıcı olsun:
  
  geçen hafta bir otobüsün şoförü durakta bekleyen engelli vatandaş için durup engelli rampasını açtı ve engelli yolcunun binmesini "sabırla" bekledi. sonra otobüsün içinde "ya helal olsun bee" "vay bee adama bak" gibisinden şoför amcamız övüldü. ne var amk diyenleriniz vardır şöyle ki,
  bu yolcu ile şoför arasındaki ilişki biçimine dikkat edin. adamın haline üzüldü, acıdı ve yardım etti. ancak olması gereken engelli yolcunun önünde sike sike durmaktır. o rampanın açılması o adamın hakkı olmalıdır. kimsenin insiyatifine ya da vicdanına bırakılmamalıdır. o zaman inanın duraklara bu insanlar daha rahat çıkacaklardır. acaba otobüs durur mu diye düşünüyor adam saçmalığa bak yahu!
  
  yani engel esasen zihinlerde. ha siz yine kaldırıma dikkat edin o ayrı. öptüm!