1 entry daha
  • evrenin büyüklüğü içinde insana bu hareket kabiliyeti verilmesi bence kıymete değer. hatta evrenin büyüklüğünden ziyade gözünün önündekilerden dolayı hayatı anlamlı kılması ve kıymet bilmesi sonucu çıkması lazım. insanı hayattan koparan, ümitsizliğe boşluğa sokan herşey şeytanidir bence.

    sad suresinden alttaki iki ayet.

    41. kulumuz eyyub'u da (37) hatırla, o'nun rabbine şöyle seslendiğini: "şeytan bana [tam bir] bıkkınlık ve azap (38) vermektedir!"

    37 - bkz. 21:83, not 78.

    38 - yani, azabın sonucu olarak hayata karşı bezginlik. allah'ın kendisini sınamakta olduğunu anlar anlamaz hz. eyyub, hissettiği müthiş ümitsizlik ve bezginliğin -ki eski ahid'de (eyyub'un kitabı iii) dolaylı olarak tasvir edilmiştir- "şeytan'ın vesvesesi" olarak tanımlanan şeyin sonucu olduğunu görür: hz. eyyub'un kıssasının yukarıdaki anlatımından çıkarılacak ahlakî ders budur.

    42. [bunun üzerine kendisine:] "ayağını [yere] vur: işte yıkanabileceğin ve içebileceğin bir soğuk su!" (39) dedik.

    39 - klasik müfessirlere göre, şifa veren bir suyun mucizevî bir şekilde çıkması, hz. eyyub'un bedenî ve zihnî sıkıntılarını sona erdirdi.
87 entry daha
hesabın var mı? giriş yap