faulkner's sleep

• (bkz: evgeny grinko)'nun, bilmem mükemmel klibinden mi en dehşet parçası.
  
  bir de şu parçada o çellistin ayaklarının dibinde uyurum sabahlara kadar
  
  (bkz: valse) için de şunu eklemeden geçemeyeyim bir anıya temas itibarı ile bütün psikolojimi titreten, sarsan; kalbimi ocakta kaynayan kahve gibi köpürten, taşırtan; tren istasyonu ıssızlığında, yemyeşil mezarlık huzurunda bir parça.
  
  afferim otur on.
  
  (popüler diye bişileri sevmiyom ben ya insanıysanız bir kez daha düşünün derim ben. ah o yaylılar.)