acziyet

• türk işi kelime, ama öyle eski zamanlarda filan yanlışlıkla kullanılagelip de zamanın arapça üstadlarını çileden çıkarmış sözcüklerden değil; bayağı yeni türemiş gibi geliyor. masdar hali zaten bir ismi/kavramı temsil eden ve halihazırda mevcut olan bir kelimeyi bir daha isimleştirmek saçma olduğu içindir ki acz varken acziyet türetmek manasız. çok basit: zulm varken zulmiyet, hüzn varken hüzniyet, recm varken recmiyet, katl varken katliyet deniyor mu, denmiyor. o zaman acz varken acziyete de lüzum yok, ki zaten böyle bir kelime de sözlüklerde yok. "de'nin "ki"nin yanlış yazılmasını "kasmayın ya bu kadar" tavrıyla karşılayan genç nesle değil elbet sözümüz de kendini büyük orta doğu uzmanı, arapça duayeni olarak takdim eden cerenimin kenarının sabah sabah "acziyet ve özgüven" başlıklı yazısına maruz kalınca öyle içeriğine dalmaya hacet duyamadan daha en başında heyheyler oynadı.