aşık olunacak erkek bulmanın zor olmasının nedeni

• işte bir tane de benden seo uyumlu bir başlık olsun sözlüğe. az da içimi dökerim. ablalar google'a yazdıkça çıkar.
  
  şimdi biz 90'ların çocukları böyle bir sıkıntı içerisindeyiz. anaları babaları evde camı kapıyı kırmış bu çocuklar hem egosantrik manyaklığın doruklarında yaşamakta hem de deneyimlerimizden evliliğin hiç de iyi bir şey olmadığına kanaat getirmekteyiz. babayı çocuğa şikayet eden anneler, kuyu kazan halalar, anneyi (gelini) küçümseyen babanın sülalesi. bir babanın sülalesi ki anlat anlat bitmez.
  
  velhasıl bunlardan gelen gınalar sebebiyle 32 yaşıma girmeye gün sayarken ben de hala yalnızlıktan son derece memnunum. ama aşk özlemini de köpek gibi çektiğimiz aşikar.
  
  20'li yaşlarda şıp diye aşık olup, kenar köşede öpüşmenin haftalarca hayalini kurup, sayfalarca hikayelerini yazardık. şimdi farklı konu başlıkları girdi hayatımıza. sen beni sevdin, ben de seni sevdim haydi o zaman diye bir şey yok artık.
  
  bir defa öncelikli sorular var. karşındaki insanın hayattaki konumu gibi. bunu parayla ilişkilendiren çok insan var, çünkü para çok kolay bir kategorizasyon yolu. fazla düşünmeden parası varsa iyi seviyede bir adam bulma olasılığın yüksek. çünkü para eğitim, vizyon ve benzerlerini de yanında getiriyor.
  
  ben ise daha çok enerji kafasında yaklaşıyorum olaya. mesela öz güven çok önemli bir detay. ancak gerçek bir self-lovedan bahsediyorum. egodan değil. bu gibi özellikler adamın seviyesini belirliyor. ve maalesef parasız olan adamlarda bu özellikleri görmek neredeyse imkansız oluyor (aynı şekilde kadınlarda da). sanıyorum erkek-para konusu burada bağlanıyor. mesela benim hiç tanımadan, karakterden muhabbetten seçtiğim adamların hepsi zengin çıkıyor. çünkü o kafaları fakir bir adamın geliştirmesi pek mümkün değil. maalesef parasız farkındalık yaratamıyor erkeklerimiz, oldukça azınlıktalar başaranlar.
  
  neyse efenim, insanlar beğeniyorsun, kahveler içiyorsun, bazen biraz daha tanıyorsun. ten uyumu yakalıyorsun, muhabbetin tutuyor, enerjin tutuyor. ama bir şey var, ben buna seviye diyorum. (belki bir adı vardır bilmediğim) o tutmuyor. ya kadın hep bir kademe aşağıda kalıyor adamdan ya da adam bir kademe. bu durumda da olan şu, kimse kendinden düşük enerjiye sahip biriyle birlikte olmak istemiyor. doğal olarak yüksek enerjili kaçıyor, düşük enerjili kovalıyor.
  
  stratejiler yapılıyor daha cool, daha iyi, daha spontane olmak için. sonuç alınıyormuş gibi oluyorken tam, bir bakıyorsun bu da fos. olmuyor olmuyor. yaş aldıkça, deneyimleriniz bireyselleştikçe hiç kimseyle parçalarınız oturmuyor artık. herkes kendini farklı törpülüyor.