toplumcu gerçekçilik

• bu akımı şiirle, türkiye'de nazım hikmet’in 835 satır’ının 1929’da yayınlanmasından sonra ortaya çıktığı bilinir. bundan önce aydınlık ve resimli ay dergilerinde bu akımın alt yapısını hazırlayan bildiri niteliğinde yazılar yayınlanmıştır.
  
  nazım hikmet’in öncü olduğu bu şiir akımında önce hasan izzettin dinamo, ercüment behzat lav, ilhami bekir; daha sonra a. kadir, rıfat ılgaz, ömer faruk toprak, mehmed kemal, enver gökçe, niyazi akıncıoğlu şiir anlayışını hem biçim hem de muhteva bakımından değiştirmişlerdir. attilâ ilhan, arif damar, ahmet arif, şükran kurdakul, hasan hüseyin korkmazgil gibi şairler de bu şiir çizgisini geliştirmişlerdir.
  asım bezirci toplumcu şairlerin , nazım hikmet’in yazdıklarının ötesine geçemediklerini, çoğu zaman da onu taklit ettiklerini söyler ve eleştirir. ancak bu şairlerin bir kısmının, 1950’den sonra kendi şiir çizgilerini oluşturmuş, bir kısmının da toplumcu şiir anlayışını çok farklı boyutlara taşımışlardır.
  
  1940 kuşağı toplumcu şairleri, hasan hüseyin korkmazgil ve ahmet arif dışında, köyde veya kırsal kesimde yetişmiş kişiler değildir. hemen tümü modern sanatı bilen birer aydındır. halk söyleyişini ve halk dilini kullanmada da istisna durumundaki iki şairle diğerleri arasındaki fark hemen dikkati çekecek boyuttadır.