şehirlerarası otobüste ağlamak
-
insanın, çevresinde milyonlarca insan olmasına rağmen ne kadar yalnız olduğunu farketmesinin doğal bir sonucudur. otobüsün iç ışıkları kapalı olur geceleri, yolcuların da çoğu uyukluyordur. sessiz sessiz akar göz yaşları. topluluğun oluşturduğu baskıdan mıdır bilmem, hıçkırıklar, bağırışlar hiç olmaz; gözlerden süzülen yaşlar, akıldan geçen şiirsel düşünceler vardır sadece; hüzün vardır. umutsuzluk vardır geleceğe dair. kimsesizliğine acımak vardır, yalnızlığına üzülmek...
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap